Léonor FINI (1907-1996), Piękna ( La Belle ) 1974

Litografia barwna papierze czerpanym BFK Rives, 68 x 49 cm w świetle passe-partout, oprawiona w ramę o wymiarach 88 x 69 cm, edycja limitowana , numerowana XLVI/L, z oznaczeniem HC, podpisana ręcznie przez Artystkę. H.C.: „hors commerce „ to oznaczenie egemplarzy, które nie są przeznaczone do sprzedaży komercyjnej. Zazwyczaj takie egzemplarze wykonuje się dla autora, […]

Litografia barwna papierze czerpanym BFK Rives, 68 x 49 cm w świetle passe-partout, oprawiona w ramę o wymiarach 88 x 69 cm, edycja limitowana , numerowana XLVI/L, z oznaczeniem HC, podpisana ręcznie przez Artystkę.

H.C.: „hors commerce „ to oznaczenie egemplarzy, które nie są przeznaczone do sprzedaży komercyjnej. Zazwyczaj takie egzemplarze wykonuje się dla autora, drukarza, wydawcy lub galerii – np. do celów archiwalnych, prezentacyjnych albo wystawowych.

Leonor Fini była argentyńsko-włoską malarką, która działała głównie w Paryżu. Choć wystawiała z surrealistami (i była z nimi blisko związana, m.in. z Maxem Ernstem), Fini zawsze podkreślała swoją artystyczną niezależność. Jej prace cechuje specyficzna, kobieca, oniryczna (senna) estetyka. Fini sama prowadziła niezwykle barwne i niezależne życie, stając się ikoną paryskiego życia artystycznego. W 1952 w Ezymie poznała Konstantego Aleksandra Jeleńskiego (nazywanego potocznie Kotem) wraz ze swoin partnerem Stanislao Lepri, włoskim arystokratą i dyplomatą zamieszkali  razem i tworzyli niekonwekcjonalny związek  (wszyscy troje byli biseksualni i prowadzili swobodne życie seksualne). Jeleński odegrał znaczącą rolę w życiu i karierze Fini, będąc jej oddanym sekretarzem, promotorem i filozofem: Jako intelektualista z szerokimi kontaktami w kręgach artystycznych i kolekcjonerskich, Jeleński aktywnie wspierał Fini. Ich wpólne mieszkanie było słynnym, kosmopolitycznym salonem, w którym spotykali się najwybitniejsi przedstawiciele świata sztuki i kultury, m.in. Salvador Dalí, Max Ernst czy Federico Fellini. 

Spotkania te stały się jednym z najbardziej fascynujących i niekonwencjonalnych rozdziałów w historii europejskiej kultury i sztuki XX wieku.

Tytuł „La Belle” (Piękna) w kontekście Leonor Fini oznacza Piękno Niebezpieczne, Piękno Władcze, a nie uległe. Postać jest uosobieniem femme fatale i sfinksa, które fascynują i jednocześnie przerażają swoją surowością i potęgą. „Piękna” u Fini rzadko odnosi się do urody w tradycyjnym sensie. Częściej oznacza siłę, niezależność i magnetyzm postaci. „Koścista twarz” i nietypowe rysy mogą symbolizować jej surowość, mądrość lub przemianę — to nie jest delikatna, eteryczna uroda, ale potężna i drapieżna energia Sfinksa lub kapłanki.

4500 pln