Pablo Picasso (1881-1973) – Quatre portefaix aportant a un gentilhomme une jeune femme sur une litiere ( Czterej tragarze niosący młodą damę na lektyce do dżentelmena)

Litografia z serii „347 rycin”, papier welinowy Arches 31 x 45 cm w świetle podwójnego passe-partout o wym. 43 x 55 cm; edycja limitowana, nienumerowana. Sygn. na kamieniu p.d. „Picasso”, data powstania ryciny „23.8.68 I” (zapis odwrócony , odbity na kamieniu)  w środek góra. Ref: Katalog raisonne Bloch 1728        Katalog B.Baer Muzeum […]

Litografia z serii „347 rycin”, papier welinowy Arches 31 x 45 cm w świetle podwójnego passe-partout o wym. 43 x 55 cm; edycja limitowana, nienumerowana. Sygn. na kamieniu p.d. „Picasso”, data powstania ryciny „23.8.68 I” (zapis odwrócony , odbity na kamieniu)  w środek góra.

Ref: Katalog raisonne Bloch 1728
        Katalog B.Baer Muzeum Picasso Barcelona  1748

Cykl prac Pabla Picassa pod tytułem „347 rycin” to zbiór rycin, który został stworzony przez artystę w stosunkowo krótkim czasie, między 16 marca a 5 października 1968 roku. Picasso miał wtedy 87 lat. Znany z licznych romansów i wigoru stworzył serię oscylującą wokół swoich ulubionych tematów: kobiety, erotyzmu i seksu.
Artysta miał już ugruntowaną pozycję i był uznawany za jednego z najważniejszych artystów XX wieku. W tym okresie życia Picasso czuł się absolutnie wolny od jakichkolwiek konwencji czy oczekiwań. Mógł tworzyć to, co chciał, w sposób, który uważał za najbardziej odpowiedni.

Cykl jest pełen odważnych, nierzadko prowokacyjnych scen erotycznych, które eksplorują ludzką seksualność i akt podglądania. Picasso często przedstawiał siebie w roli obserwatora, czasem klowna lub starca, który podziwia młode, piękne modelki. Jest to odzwierciedlenie jego własnych relacji z młodszymi kobietami mimo wieku.

Cykl 347 Picassa, ze względu na swoją tematykę i formę, spotkał się z mieszanym, a często kontrowersyjnym przyjęciem, zarówno wśród krytyków, jak i publiczności. W tamtych czasach, mimo że Picasso był już uznanym artystą, ta otwartość i bezpośredniość, szczególnie u kogoś w jego wieku, budziła szok i oburzenie u wielu odbiorców. Niektórzy krytycy interpretowali te prace jako oznakę obsesji starca na punkcie seksu i młodości, a nawet oskarżali Picassa o mizoginię.
W pewnych kręgach cykl był postrzegany jako przykład sztuki zdegenerowanej, nieodpowiadającej na „poważne” tematy społeczne czy artystyczne.
Cykl 347 jest uważany za jedno z kluczowych dzieł późnego okresu twórczości Picassa, pokazujące jego niezłomną witalność, kreatywność i mistrzostwo w dziedzinie grafiki.

Prace te były po raz pierwszy wystawione w Galerie Louise Leiris w Paryżu na przełomie lat 1968 i 1969.

Oprawy widoczne na wizualizacjach mają charakter poglądowy i nie stanowią oferty handlowej.

1500 PLN